"Modernleşme adı altında toplumun sınıfları arasındaki mesafe artar, güçlü-güçsüz, zengin-fakir, haklı-haksız ayrımı para ve varlık temelli bir boyut kazanır. Yılmaz Güney filmleri çağdaşlaşan Türkiye’nin toplumsal ve politik düzenini en doğal ve yalın haliyle gözler önüne sererken insanları düşündürmeye, yöneticileri ve burjuvaziyi kızdırmaya, fakirin ve emekçinin ise umudu olmaya baslar. Tasarlanan hayatları olması gerektiği gibi anlatan Yesilçam filmlerinin tam aksine Yılmaz Güney’in yarattığı bu devrimci sinema, sanatı sınıf mücadelesinin ve toplumsal uyanışın önemli bir aracı olarak görür."
Fakir arabacının atının ölmesi hiç önemli değildir, çünkü zengin adamın arabası ata çarpıp zarar görmüştür. Parasız adamın şikayet etmeye, şikayet merciinin karşısında oturmaya bile hakkı yoktur. Üstüne üstlük aşağılanır ve kovulur merkezden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder