Kill Bill, Tarantino'nun etkilendiği filmlere saygı duruşunda bulunan ve dövüş filmlerine ait pek çok öğeyi içinde barındıran bir seri. Tabi Tarantino'nun bu öğeleri kurnaz mizahıyla harmanladığını ve seyirciye farklı bir film lezzeti sunduğunu da belirtmek gerek.
Benim bugün bahsetmek istediğim iki siyah-beyaz sahne var Kill Bill'den. (Siyah beyaz eski filmlere de çok hakim olan Tarantino'nun bol referanslı ve göndermeli Kill Bill serisinde siyah beyaz sahnelere yer vermesi tahmin edersiniz ki kaçınılmaz bir durum :)
Kill Bill 1'de "The Bride" (Uma Thurman), O-Ren'den (Lucy Lui) intikam almak için gittiği House of Blue Leaves'te dev bir orduyla karşılaşır ve dövüşürken kafaların kopmasıyla, kolların bacakların uçmasıyla artan şiddet artık siyah beyaz sahnelerle sunulur seyirciye. Bu bağlamda siyah beyaz sahne seyircinin rahatsızlık duymasını azaltan bir unsur olarak karşımıza çıkıyor; fakat gelin görün ki film renkli sahneye geçtiği an bu sefer mekanın ışığı kapatılıyor ve The Bride karanlıkta dövüşmeye zorlanıyor. Burada Tarantino'nun şiddet sahnelerine duyduğumuz hassasiyeti tiye aldığını mı yoksa buyrun efendim renkli sahne ama ışıkları kapadık, korkmayın simsiyah görün insanları dediğini mi anlamamız gerekiyor, emin değilim açıkçası.
Bir diğer sahne de Kill Bill 2'den. Bu sefer siyah beyaz sahne flashback amaçlı kullanılıyor ve The Bride'ın düğününe düzenlenen saldırıyı ve kilise katliamını izlememiz sağlanıyor. Bu sahnenin acımasızlığı da en çok etkilendiğim sahnelerden.
Filmlerin fragmanlarını izleyip olanı biteni hatırlamak ister veya filmler hakkında fikir edinmek isterseniz buyrunuz:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder