Bu yıl seyrettiğim filmlerden ikisi, izlerken beni hem çok yordu hem de çok duygulandırdı. İki filmin başkarakterlerinin başına gelenler için de "yok artık, bu kadarı da fazla" dedim ve söylene söylene izledim her ikisini de. Bu filmlerden biri Die Fremde, diğeri de Precious. Bugünkü bakış sahnemde de Precious'tan bahsetmek istiyorum. Kafamda belirli bir sahne yok; ama ne zaman filmden bahsedilse Precious'ın asık suratı ve umutsuz bakışları aklıma geliyor. Dışlanmış, ezilmiş ve sesini çıkaramayan genç bir kızın yüzüne sinmiş o umutsuz bakış nedense hafızamdan silinmiyor bir türlü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder